22 Σεπτεμβρίου 2008

Άστρος-Λεωνίδιο-Καστάνιτσα



















Α.
Καλή για ακόμα μια φορά, η επιλογή μας δεν νομίζεις Γιάννη;
Γ. Hey ντουντ πολύ καλή επιλογή ήταν η εκδρομή κατ απ τ αυλάκι.
Α. Βέβαια όπως πάντα οργανώθηκε με τον καλύτερο τρόπο λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις λεπτομέρειες και παραμέτρους. ε;
Γ. Όλα ήταν υπολογισμένα βδομάδες μη σου πώ μήνες ολόκληρους. Από τις 18.20 που φύγαμε μέχρι να φτάσουμε εγώ αναρωτιόμουν τι άλλο βασικό μπορεί να έχω ξεχάσει.
Α. αλά όλα, και περισσότερο οι βραδυνές ξεκουραστικές μπυρίτσες στο χωριουδάκι σου έτσι για το καλωσόρισμα
Γ. Όπως και στην εκδρομή του Πάσχα έτσι και εδώ υπήρχαν χορηγοί για το ταξίδι. Μόνο που αυτή τη φορά μας κεράσανε μπύρες. Και τις ήπιαμε όλες να μην τους προσβάλλουμε .
Α. Δεν μπορούμε να πούμε όχι σε τόσο ευγενικές χειρονομίες, γιαυτό και το Σάββατο το πρωι μέχρι το Λεωνίδιο με αποθέματα μπύρας πήγα. Ευτυχώς τουλάχιστον απόλαυσα την διαδρομή.
Γ. Το πρωί του Σαββάτου στις 7.30 που χτύπησε το ξυπνητήρι ένα ήταν το ερώτημα που και τους δυο μας μας βασάνιζε. Μήπως να μην πάμε εκδρομή και να καθίσουμε στο Άστρος να συνεχίσουμε την κραιπάλη? Παρόλα αυτά με περίσσιο θάρρος και τόλμη και με πολύ αργές κινήσεις ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για Λεωνίδιο στις 8.40 ακολουθώντας μια πανέμορφη παραλιακή διαδρομή με μικρούς κόλπους και παραλίες . Μετά από 3.5 ώρες φτάσαμε στο Λεωνίδιο και πήγαμε κατευθείαν για προμήθειες και μπάνιο στη θάλασσα μέχρι τις 14.45 όπου αναχωρήσαμε με κατεύθυνση προς Πάρνωνα.
Α. Το Λεωνίδιο από μόνο του έχει μία ομορφιά, κυρίως στους τεράστιους κόκκινους πέτρινους όγκους που κρέμονται από πάνω του. Στην συνέχεια, άρχισαν να ζορίζονται λιγάκι οι γάμπες, με την διάθεση όμως να ανεβαίνει χάριν στο εκπληκτικό τοπίο. Στενός δρόμος, και η κύτη ενός ποταμού που δεν υπάρχει πλέον είναι τα χαρακτηριστικά. Με την κάτασπρη κύτη να παλεύει με το πράσινο του βουνού χωρίς όμως να σε αφήνουν ασυγκίνητο. Παρά την ανηφόρα για αρκετά χλμ το φαράγγι που διασχίζαμε ήταν μολονότι μαγευτικό, παρά το γεγονός ότι το ποτάμι υπήρχε κάποτε εκεί, η κυτη με τις ξασπρισμένη, αποβλακωθήκαμε μέχρι λίγο πιο πέρα να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό αντικρίζοντας το κρεμασμένο σε κάτι βράχια μοναστήρι της Ελώνης σωστά;
Γ. Μετά το Λεωνίδιο ο δρόμος για τα πρώτα χιλιόμετρα ήταν σε πολύ όμορφο τοπίο. Ύστερα απο τη συνάντησή μας με το Γερμανό που ήταν σαν ομοίωμα του Hulk Hogan άρχισε μια ανηφόρα η οποία ήταν ζόρικη μέχρι το Παλαιοχώρι όπου γευτήκαμε τις τοπικές μπύρες.
Α. Παλαιοχώρι και ξερό ψωμί dude πέτρινα στολίδια.













Γ. Οχι!!! Παλιοχώρι ξερό ψωμί τόνος και ντομάτα !!!!!!!!!!!! Κυριακή πρωί ξύπνημα με την αυγούλα στις 7 και ξεκίνημα στις 7.50 για διάσχιση Πάρνωνα και επιστροφή .... Ωραία ανάβαση εεεε??
Α. Από τις καλύτερες. Χωματόδρομος βατός και χωρίς τρελές κλίσεις μας έχωσε στην καρδιά του Πάρνωνα. Εκεί και σε υψόμετρο γύρο στα 1500, βρήκαμε και το καταφύγιο του Πάρνωνα, για να περάσουμε στην Ανατολική πλευρά του βουνού και πάλι, όπου μας περίμενε μία....Μα μια........όταν σου λέω μια........κατηφόρα.... για Καστάνιτσα.Γ. Στην Καστάνιτσα καφεδάκι κολατσιό και μετά πάλι κατηφόραααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα

3 σχόλια:

miltous3 είπε...

μπραβο ρε τρελά αγόρια σκίσατε πάλι

Viva La Bicycletta είπε...

Mpravo paides... pantos egw prin ena mina pou to ekana me to C3 kourastiko to vrika... xe

Ανώνυμος είπε...

RE LAMOGIA GIATI TO VGALATE TO ALLO POST???