Σάββατο 23/5 μεσημέρι αραχτός στην Καλλικράτεια να περιμένω το Νικόλα να 'ρθει, να ξεκινήσουμε για Νικήτη και να πεταλάρουμε μέχρι να καταλήξουμε στις καβουρότρυπες.
Αφού περάσαμε το Πόρτο κουφό και την Τορώνη είχαμε την φαεινή ιδέα να στρίψουμε προς Δεστενίκα σε παραλιακό δρόμο δίπλα στο κύμα, χωματόδρομος στο μεγαλύτερο κομμάτι, αλλά οι κρυφές παραλίες που αντικρίσαμε και τα πανέμορφα τοπία, άξιζαν τον κόπο.
Αφού σταματήσαμε να σβήσουμε την κάψα σε μία απ' αυτές και φάγαμε ότι είχε περισσέψει από τις προμήθειες μας, σε μία παχιά σκιά, καταλήξαμε μέσα σε δάσος πεύκης στα συρματοπλέγματα του πόρτο Καρράς... το άσχημο θέαμα και συναίσθημα που έδινε εκείνη η στιγμή, αποδεικνύει το λάθος ακριβώς αυτής της αυθαίρετης πράξης...
Ανήμποροι λοιπόν να συνεχίσουμε παραλιακά μέχρι Ν. Μαρμαρά, πήραμε τον ανήφορο και ακολουθήσαμε τον κεντρικό δρόμο, σαστισμένοι από την κίνηση και τη φασαρία του.
Μεγάλες ευθείες το υπόλοιπο μενού και για πότε φθάσαμε στο τουτού μας, χαμπάρι δεν πήραμε. Έτσι ένας ακόμα κύκλος έκλεισε με πετάλι και 130 χλμ στα κοντέρ!
Η διαδρομή μας στο bikely
Να βουτήξουμε τις κορμάρες μας στη θάλασσα και να φάμε μέχρι σκασμού την kapamarou μακαρονάδα μας!!!
Και αφού βρέθηκε ένας άνθρωπος που καθυστερεί περισσότερο από μένα... πατήσαμε το πόδι στο πετάλι στις 5:30 το απόγευμα, με κατεύθυνση προς βουρβουρού.
Καλές ευθείες, ανηφοροκατηφόρες με ωραία στροφηλίκια μέσα στα πεύκα, ένα φουιτάκι στου Νικόλα για να μη ξεχνιόμαστε και δευτερόλεπτα πριν το απόλυτο σκοτάδι φτάσαμε σε κάποια... καβουρότρυπα. Κάναμε το νυχτερινό μπανάκι μας, πουρνό πουρνό το δεύτερο και πήραμε δρόμο για το υπόλοιπο του ποδαριού.
Όλο το πρωινό πέρασε με πετάλι κοντά στη θάλασσα, δίπλα από Σάρτη, Πλατανίτσι, Σκάλα Συκιάς και Καλαμίτσι. Μία που μεσημέριαζε και μία η ανηφόρα προς Πόρτο Κουφό, οι δυο bicycle-ταδες ήρθαν και στέγνωσαν...διάλειμμα για καύσιμα και μετά μακρύς κατήφορος συνοδευόμενος με μουσικούλα παλιού ελληνικού κινηματογράφου!
Και αφού βρέθηκε ένας άνθρωπος που καθυστερεί περισσότερο από μένα... πατήσαμε το πόδι στο πετάλι στις 5:30 το απόγευμα, με κατεύθυνση προς βουρβουρού.
Καλές ευθείες, ανηφοροκατηφόρες με ωραία στροφηλίκια μέσα στα πεύκα, ένα φουιτάκι στου Νικόλα για να μη ξεχνιόμαστε και δευτερόλεπτα πριν το απόλυτο σκοτάδι φτάσαμε σε κάποια... καβουρότρυπα. Κάναμε το νυχτερινό μπανάκι μας, πουρνό πουρνό το δεύτερο και πήραμε δρόμο για το υπόλοιπο του ποδαριού.
Όλο το πρωινό πέρασε με πετάλι κοντά στη θάλασσα, δίπλα από Σάρτη, Πλατανίτσι, Σκάλα Συκιάς και Καλαμίτσι. Μία που μεσημέριαζε και μία η ανηφόρα προς Πόρτο Κουφό, οι δυο bicycle-ταδες ήρθαν και στέγνωσαν...διάλειμμα για καύσιμα και μετά μακρύς κατήφορος συνοδευόμενος με μουσικούλα παλιού ελληνικού κινηματογράφου!
Αφού περάσαμε το Πόρτο κουφό και την Τορώνη είχαμε την φαεινή ιδέα να στρίψουμε προς Δεστενίκα σε παραλιακό δρόμο δίπλα στο κύμα, χωματόδρομος στο μεγαλύτερο κομμάτι, αλλά οι κρυφές παραλίες που αντικρίσαμε και τα πανέμορφα τοπία, άξιζαν τον κόπο.
Αφού σταματήσαμε να σβήσουμε την κάψα σε μία απ' αυτές και φάγαμε ότι είχε περισσέψει από τις προμήθειες μας, σε μία παχιά σκιά, καταλήξαμε μέσα σε δάσος πεύκης στα συρματοπλέγματα του πόρτο Καρράς... το άσχημο θέαμα και συναίσθημα που έδινε εκείνη η στιγμή, αποδεικνύει το λάθος ακριβώς αυτής της αυθαίρετης πράξης...
Ανήμποροι λοιπόν να συνεχίσουμε παραλιακά μέχρι Ν. Μαρμαρά, πήραμε τον ανήφορο και ακολουθήσαμε τον κεντρικό δρόμο, σαστισμένοι από την κίνηση και τη φασαρία του.
Μεγάλες ευθείες το υπόλοιπο μενού και για πότε φθάσαμε στο τουτού μας, χαμπάρι δεν πήραμε. Έτσι ένας ακόμα κύκλος έκλεισε με πετάλι και 130 χλμ στα κοντέρ!
Η διαδρομή μας στο bikely
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου