Καβάλα-Παλαιά Καβάλα-Παρανέστι 17-19_02_2007

165 km, 10 λίτρα νερό, 1.5 λίτρo τσίπουρο, 4 σακούλια ρύζια, δύο λουκανικάρες και κάμποσες τρομποπαπαριές χαρακτηρίζουν για ακόμα μία φορά τους δύο ένδοξους bicyclettάdes...

Για άλλο ένα Σαββατοκύριακο (τριημερο) απαρνηθήκαμε τα καφέ και τα ξενύχτια και βαρέσαμε πετάλι. Φορτώσαμε τις bicyclettes μας και απολαύσαμε για άλλη μια φορά το ευχάριστo συναίσθημα του τουριστο bicyclettarismatos.

'Ομορφη στιγμή για τους δύο ένδοξους(πάλι) bicyδες είναι η συνάντηση με ένα ζεύγος Γάλλων (Liza+Blaise) οι οποίοι κάνουν τον "γύρο της Ευρώπης σε κάποιους μήνες". Το meeting αυτό έλαβε χώρα στο Παρανέστι Δράμας δίπλα στον ποταμό Νέστο.

Η Ελληνική φιλοξενία στα φόρτε της. Αφου παίχτηκε το μαγείρεμα, το φάγωμα, το πιώμα(λιώμα) μόνο για μας οι Γάλλοι ούτε σταγόνα και όλη η κουβέντα έγινε και ο απαραίτητος ανεφοδιασμός. Οτι ήταν άχρηστο για την επόμενη μέρα μας, μεταβιβάστηκε στους Γάλλους RESPECT!!!
Στον καθαρά ποδηλατικό τομέα η εκκίνηση της διαδρομής δόθηκε αργά το απόγευμα του Σαββάτου (4:00μμ) από τα ανατολικά προάστια της Καβάλας, λόγο του καλοπροαίρετου χωσίματος για δουλειά του ενός ποδηλάτη . Έτσι με ολίγο ιδρώτα και αρκετό πετάλι, γύρο στα 20km, έγινε η πρώτη κατασκήνωση λίγο έξω από το ¨όμορφο¨ χωριό της παλαιάς Καβάλας. Το γεύμα πλούσιο με κάμποσο ρύζι, το τσάι ζεστό και η φωτιά ότι καλύτερο για να ζεσταθούνε τα δύο κουρασμένα κορμιά!!!

Σαν δεύτερη μέρα ποδηλασίας μπορούμε να ονομάσουμε την επόμενη μέρα, με λίγα λόγια την μέρα που ξημέρωσε το άλλο πρωί πίνοντας λίγο ακόμη ζεστό τσάι και το γλυκό καλημέρισμα της πανέμορφης σπαλομπριζόλας που έβοσκε έξω από το σκοινάκι.
Αφήνοντας πίσω μικρά χωριουδάκια όπως ο Πλαταμώνας και το Πολύνερο βρεθήκαμε στο ψηλότερο σημείο της διαδρομή (895 μέτρα) όπου από πίσω απλώνεται το οροπέδιο του χωριού Λεκάνη. Τα πράματα από δω και πέρα έγιναν πιο απλά αφού η διαδρομή πήρε μια γλυκιά κλίση προς τα κάτω(κατήφορος 20 km) μέχρι την όχθη του Νέστου! Side by Νέστος side arriveαστίκαμε στο Παρανέστι 4:30 μετά το μεσημεριανό.

Τα καλά σε όλη τη διανυκτέρευση ήταν η δυνατή φωτιά, το νοστιμότατο γουρούνι σε άντερο με ρύζι και το δυνατό εντόπιο τσίπουρο, τα οποία έκαναν την παρέα ευδιάθετη με όρεξη για συζήτηση για ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων. Το τελευταίο καλό(βλέπε 1λίτρο τσιπουράκι εντόπιο) αποτελεί και τον λόγω για τον οποίο το ένδοξο σκοινάκι μας στο τέλος της βραδιάς έμοιαζε με την τουαλέτα του Berlin μετά από ένα ξέφρενο Σαββατόβραδο(βγάλε τα προφυλακτικά και τις serviettes).

Το άλλο πρωί έμοιαζε πολύ ξεκάθαρο, φυσικά λόγω της καθαράς Δευτέρας… Μετά από ένα ακόμη ζεστότατο τσάι και ένα απλό πρωινό, γίνανε οι απαραίτητοι αποχαιρετισμοί(ανταλλαγή mail με ένα κομμάτι φλούδας πορτοκαλιού) και έτσι λοιπόν οι δρόμοι χώρισαν: μείς για Καβάλα, αυτοί για μακριά με βασικό στόχο την Πόλη.

Χωρίς πολλά πολλά βαρέσαμε πετάλι κάνοντας 75km, αφήνοντας πίσω τα χωριά: Αδριανή με τους μεγάλους αμπελώνες, το Δοξάτο με την ένδοξη ιστορία και τα όμορφα σπίτια, τις Κρηνίδες με το μεγάλο πανηγύρι και τα ενδιαφέροντα αρχαία στους Φίλιππους και κανα 5-6 αδιάφορα χωριά, φτάσαμε στη δολοφονική ανηφόρα του Σταυρού λίγο πριν από την Καβάλα.

Με την βοήθεια της γάμπας και της κωλοφαρδίας η εκδρομή έφερε τέλος εκεί από όπου ξεκίνησε, στην αρχή δηλαδή! Πάμε για άλλα!!!