8 Ιανουαρίου 2012

Πελασγία - Όρθυς

 Όρθυς, το βουνό των Τιτάνων…

 
Από την Πελασγία που χρωστάει το όνομά της στους πρώτους κάτοικους της Ελλάδας τους Πελασγούς, στους ανατολικούς πρόποδες του βουνού, με θέα τα στενά μεταξύ Ευβοίας και Φθιώτιδας, άρχισε το σύμπαν να συνωμοτεί θετικά. 


 Εν αρχή ην η φιλοξενία…
Στον ξενώνα της κας Χρύσας "τα πιθάρια" αισθανθήκαμε  όπως και ο αρχαίος ημών πρόγονος, Διογένης, σαν στο σπίτι μας.

 

Αφετέρου η πανέμορφη διαδρομή, που αφετηρία είχε την Πελασγία και ανήφορο μέχρι Μύλους κι ένα δυό χιλιόμετρα ακόμα ασφάλτινη ανηφοριά μέχρι το μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου 630 μ. Λίγο πριν την είσοδο του μοναστηριού, ο χωματόδρομος δεξιά, καρτερικά περίμενε να καταβροχθίσει μέχρι και την τελευταία ποσότητα ενέργειας, ανταποδίδοντας όμως σε φυσική ομορφιά και θέα τον Μαλιακό κόλπο. Σε συνάρτηση με το χιονισμένο τοπίο, την ηλιόλουστη μέρα και την καθαρή ατμόσφαιρα η διαδρομή τραβερσάρισε μέχρι το καραούλι που λένε και οι ντόπιοι, ίσως το πιο ψηλό σημείο της βόλτας.




Καραούλι κατηφοριάς, λίγα slalom και ice drifting μέχρι την διασταύρωση με τον πιο κεντρικό χωματόδρομο. Δεξιά και πλώρη για τον οικισμό του   Αγ. Ιωάννη, ενώ από αριστερά έχεις την επιλογή για Βρύναινα ή στο μνημείο πτώσης του αεροσκάφους  C-130 της Π.Α, που έπεσε στην περιοχή το 1991.
Με κατεύθυνση τον Αγ. Ιωάννη συναντάμε και έργα κατασκευής φράγματος τεχνητής λίμνης, ενώ ο χωματόδρομος είναι σε πολύ καλή κατάσταση αφού προορίζεται για άσφαλτος.
Σε μια αριστερή στροφή 4 χιλιόμετρα πρίν τον οικισμό, δεξιά για το εκλησάκι της Αγ. Παρασκευής και από το εκκλησάκι αριστερά για Γαύριανη. Βελανιδιές, δρύες, λάσπες και λασπόλουτρα συνθέτουν το πιο όμορφο όμορφο κομμάτι της διαδρομής έως την Γάυριανη. Dirt is over here! και ευκαιρία τα ασφάλτινα επίπεδα 15χιλόμετρα ώς την Πελασγία, μέσω του Κυπαρισσώνα, να καθαρίσουν λίγο την λάσπη από τα λάστιχα και να εξαφανίσουν τους κραδασμούς από το κορμί.

Straight to heaven. 
















Προβολή Πελασγία σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

2 Ιανουαρίου 2012

Πήλιο Past years!!!

Από τις πρώτες εκδρομές, που κάναμε παρέα με τον συνωμότη, έγινε τον Απρίλιο του 2006 στο Πήλιο.














Από το λιμάνι του Βόλου, την πρωτεύουσα της Μαγνησίας, άρχισε ο ανήφορος, κατήφορος.









Ανοιξιάτικο, αρωματικό, αναβράζον, καταγάλανο, διάφανο τοπίο (ακόμα και σήμερα) δεν ξεχνιέται με αποκορύφωση την κατασκήνωση στη ερημική (λόγω εποχής) πανέμορφη παραλία της Φακίστρας, που μάλιστα είχε και νερό στον καταρράκτη.











Κατασκήνωση, φωτιά και ξεκούραση, μιας και η επόμενη μέρα ανηφόριζε μέχρις το χιονοδρομικό, απ' όπου πήραμε τον κατήφορο για τον Βόλο.